Okrągły Stół pozwolił Polsce wyjść z dyktatury – bez ofiar, szubienic, plutonów egzekucyjnych...
Z pewnością kryła się też za Okrągłym Stołem słabość. Ludzie władzy byli już zbyt słabi, by opozycję demokratyczną zniszczyć, zaś ludzie opozycji solidarnościowej zbyt słabi, by władzę komunistyczną obalić.
(Adam Michnik, 4 kwiecień 2006)
Okrągły Stół stał się początkiem zjawisk, które trzeba ocenić jednoznacznie negatywnie.
Co prawda nie było tam żadnego tajnego spisku, lecz nastąpiła fraternizacja i początek pewnej polityki,
w ramach której za udział w komunistycznym systemie należą się przywileje.
Cała istota procesu społecznego po 1989 r. polegała na tym, że w walce o usytuowanie w zupełnie nowej strukturze społecznej, gospodarce rynkowej, ludzie z tamtego systemu mieli olbrzymią przewagę.(Lech Kaczyński, 6 luty 2009)
Zobacz artykuł nt. realiów 1989 roku - Potrzebny odwrót od wszechwładzy!
zobacz stronę - wybory czerwcowe 1989 r.
Okrągły Stół – ludzie
Negocjacje „Okrągłego Stołu” prowadzili od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 przedstawiciele władz PRL i opozycji solidarnościowej, przy udziale obserwatorów, przedstawicieli Kościołów: rzymskokatolickiego oraz Ewangelicko-Augsburskiego. Rozpoczęto i zakończono je w Pałacu Rady Ministrów PRL (obecnie Pałac Prezydencki) w Warszawie.
Łącznie w obradach Okrągłego Stołu wzięło udział ok. 717 osób
(uczestników, ekspertów, asystentów, obserwatorów)
(Listę ustalono na podstawie stenogramów oraz informacji z obrad, a także listy asystentów strony opozycyjno – solidarnościowej
którą 9 maja 2017 r. odnalazłem w domowym archiwum)
zobacz wykaz uczestników:
Okrągły Stół – strona opozycyjno-solidarnościowa
(kliknij w odnośnik, aby przejść do odpowiedniej strony)
Okrągły Stół – strona koalicyjno-rządowa
(kliknij w odnośnik, aby przejść do odpowiedniej strony)
(uwaga: oba wykazy nie zawierają 717 osób
w niektórych przypadkach dokumenty OS wskazują np. liczbę ekspertów, ale nie podają ich nazwisk)
Uczestnicy inauguracyjnych obrad plenarnych Okrągłego Stołu – infografika PAP
Dodaj komentarz