Magdalenka
W podwarszawskiej miejscowości Magdalenka znajduje się reprezentacyjny ośrodek konferencyjny MSW, w którym na przełomie 1988 i 1989 roku ówczesna komunistyczna władza prowadziła poufne rozmowy z ówczesną solidarnościową opozycją.
Słowo „Magdalenka” traktowane jest jako synonim tych tajnych negocjacji, chociaż poufne rozmowy toczyły się nie tylko tam, ale również gdzie indziej, m.in. w Pałacu Rady Ministrów oraz w resortowej willi w Warszawie przy ul. Zawrat. Negocjacje władzy z opozycją poprzedziły obrady „Okrągłego Stołu” oraz odbywały się także w jego trakcie.
Zobacz artykuł dot. politycznych realiów 1989 roku – Potrzebny odwrót od wszechwładzy!
Oto ustalona przez nas chronologia wydarzeń:
21 lipca 1988 – gen. Czesław Kiszczak otrzymuje list Lecha Wałęsy zawierający zgodę na propozycję rozmów.
31 sierpnia 1988 – pierwsze poufne spotkanie Kiszczak – Wałęsa w willi MSW w Warszawie przy ul. Zawrat.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, bp Jerzy Dąbrowski.
15 września 1988 – drugie poufne spotkanie Kiszczak – Wałęsa w willi MSW w Warszawie przy ul. Zawrat. Podjęto decyzję o organizacji „Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Andrzej Stelmachowski, ks. Alojzy Orszulik.
16 września 1988 (godz. 15.15 – 20.40) – pierwsze spotkanie robocze przygotowujące „Okrągły Stół” (po raz pierwszy w Magdalence). Zakończyło się fiaskiem.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek, Artur Bodnar, Jan Janowski, Jan Jarliński, Mieczysław Krajewski, Harald Matuszewski, Jerzy Ozdowski, Romuald Sosnowski, Bronisław Strużek, Jan Szczepański, Tadeusz Szymanek, Stanisław Wiśniewski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Władysław Frasyniuk, Lech Kaczyński, Władysław Liwak, Tadeusz Mazowiecki, Jacek Merkel, Alojzy Pietrzyk, Edward Radziewicz, Henryk Sienkiewicz, Andrzej Stelmachowski, ks. Alojzy Orszulik, ks. Bronisław Dembowski.
9 listopada 1988 – list gen. Czesława Kiszczaka do Wałęsy.
18 listopada 1988 – poufne rozmowy w Wilanowie, na zaproszenie abp Bronisława Dembowskiego, z udziałem: Czesława Kiszczaka, Lecha Wałęsy, Stanisława Cioska, Tadeusza Mazowieckiego, bp Tadeusza Gocłowskiego, ks. Alojzego Orszulika.
18 stycznia 1989 – uchwała KC PZPR „Stanowisko X Plenum KC PZPR w sprawie pluralizmu politycznego i związkowego”.
27 stycznia 1989 (godz. 11.30 – 22.15) – przełomowe, 11-godzinne rozmowy w Magdalence.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Jan Janowski, Bogdan Królewski, Janusz Reykowski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Tadeusz Mazowiecki, Andrzej Stelmachowski.
6 lutego 1989 – rozpoczęcie obrad „Okrągłego Stołu” w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki).
2 marca 1989 (godz. 9.30 – 18.10) – spotkanie w Magdalence w celu „przeglądu oraz oceny dotychczasowych wyników rozmów „Okrągłego Stołu”. Powołano poufną grupę roboczą do rozpatrzenia kwestii spornych.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Janusz Jarliński, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Romuald Sosnowski, Jerzy Uziębło, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Tadeusz Mazowiecki, Witold Trzeciakowski, bp Tadeusz Gocłowski, ks. Alojzy Orszulik, Jacek Ambroziak.
4 marca 1989 (godz. 14.45 – 18.00) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej do rozpatrzenia kwestii spornych. Wobec zainteresowania prasy, spotkanie nazwano „spotkaniem współprzewodniczących zespołów roboczych Okrągłego Stołu”. Kolejne spotkania grupy odbywały się pod taką samą nazwą, choć nie zawsze uczestniczyli w jej obradach współprzewodniczący zespołów.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Witold Trzeciakowski, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
6 marca 1989 (godz. 17.00 – 18.55) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej do rozpatrzenia kwestii spornych, nazwane „spotkaniem współprzewodniczących zespołów roboczych Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
7 marca 1989 (godz. 8.35 – 16.00) – spotkanie w Magdalence.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Jan Janowski, Janusz Jarliński, Aleksander Kwaśniewski, Bogdan Królewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Romuald Sosnowski, Jerzy Uziębło, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Witold Trzeciakowski, bp. Tadeusz Gocłowski, ks. Alojzy Orszulik.
8 marca 1989 (godz. 16.10 – 19.30) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej do rozpatrzenia kwestii spornych, nazwane „spotkaniem współprzewodniczących zespołów roboczych Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Aleksander Kwaśniewski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Witold Trzeciakowski, Andrzej Wielowieyski, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
17 marca 1989 (godz. 19.30 – 0.55) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej do rozpatrzenia kwestii spornych, nazwane „spotkaniem współprzewodniczących zespołów roboczych Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Władysław Baka, Jerzy Breitkopf, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Aleksander Kwaśniewski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Witold Trzeciakowski, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
29 marca 1989 (godz. 12.00 – 23.45) – spotkanie w Magdalence, m.in. powołujące poufną, kilkuosobową grupę, redagującą projekty dokumentów „Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Władysław Baka, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Jan Janowski, Janusz Jarliński, Aleksander Kwaśniewski, Bogdan Królewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Romuald Sosnowski, Jerzy Uziębło, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Alojzy Pietrzyk, Witold Trzeciakowski, Jacek Ambroziak, bp Tadeusz Gocłowski, ks. Bronisław Dembowski.
1 kwietnia 1989 (godz. 18.00 – 0.05) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej do rozpatrzenia kwestii spornych, nazwane „spotkaniem współprzewodniczących zespołów roboczych Okrągłego Stołu”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Władysław Baka, Jan Błuszkowski, Artur Bodnar, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Leszek Grzybowski, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Romuald Sosnowski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Ryszard Bugaj, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Witold Trzeciakowski, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
3 kwietnia 1989 (godz. 13.30 – 15.45) – spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej „Magdalenka”, przygotowującej tematy obrad plenarnych „Okrągłego Stołu” w Magdalence, w tym samym dniu.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Andrzej Gdula, Janusz Jarliński, Bogdan Królewski, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik.
3 – 4 kwietnia 1989 (godz. 17.00 – 2.20) – spotkanie robocze w Magdalence.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Czesław Kiszczak, Władysław Baka, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Jan Janowski, Janusz Jarliński, Bogdan Królewski, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Ireneusz Sekuła, Romuald Sosnowski.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Alojzy Pietrzyk, Witold Trzeciakowski, Andrzej Stelmachowski, Jacek Ambroziak, bp Tadeusz Gocłowski, ks. Alojzy Orszulik.
4 – 5 kwietnia 1989 (godz. 21.30 – 1.10) spotkanie w ówczesnym Pałacu Rady Ministrów (obecnie pałac prezydencki) grupy roboczej „Magdalenka”.
uczestnicy:
strona koalicyjno-rządowa: Władysław Baka, Stanisław Ciosek, Andrzej Gdula, Jan Janowski, Janusz Jarliński, Bogdan Królewski, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Reykowski, Romuald Sosnowski, Jerzy Uziębło, Krzysztof Dubiński, Kazimierz Kłoda.
strona opozycyjno-solidarnościowa: Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Mieczysław Gil, Lech Kaczyński, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Andrzej Stelmachowski, Jacek Ambroziak, ks. Alojzy Orszulik.
daty i składy uczestników ustalono na podstawie notatek Krzysztofa Dubińskiego
przygotowującego dokumenty negocjacyjne ze strony koalicyjno-rządowej (dziękujemy!)
zobacz:
- Wikipedia – rozmowy w Magdalence
- Gazeta Wyborcza (03-04-2009) – Jak wygraliśmy w Magdalence
- dzieje.pl – Rozmowy w Magdalence
- IPN – film dokumentalny Taśmy z Magdalenki (video, 25 luty 2016)
Z całego wyemitowanego materiału wynika jedno. Jarosław Kaczyński w ogóle nie interesował się wówczas Polską, Lech Kaczyński pełnił rolę podrzędnego doradcy. Stąd taka zawiść Jarosława do wszystkich uczestników rozmów.